غزل شال البیه وفه

گرب فصل البواچی او گرب فصل النوح

شال البیه وفه و امخدره ادلاله

علی التابوت جسمه و البخت شب نار

شالته السباع او گومه و ارجاله

انجسم نص السماء یشبه البرگة سیف

لان روحه الابیه اتوادع اعیاله

ابحزن باب المضیف ایباشر الدفان

نزع ثوب الفرح و اتوسد ارماله

کریم او چان مرود للکحل بالعین

مرهم للجرح حتی اویه چتاله

یواسی او ما یغاسی او کلهه عنده احباب

یدش بیت الفقیر او یچسی خیاله

حسافه الموت اجاله او رحباله ابزود

ما هاب الحمل دنگله او شاله

اعیون انبهلت ابهجره او دمعها ایسیل

جیرانه او عمامه ابدفنه تبراله

ابچفن واندفن ما ضنتی تمسه الگاع

اعتقد ملک الملوک ابجیته حیاله

لان کل نجمه تشهد ذکریاته ابخیر

او حدر ضی الشمس متراکمه اجماله

مفتی الکل جماعه او حگه بسمة خیر

ما یتعذر الشر لو تعناله

یستاهل نذکره او باسمه نحلف کون

مکانه خالی عدنه او گلبی دگاله

یا سور الوطن یا دانگ اهل العوز

شطت حدر الجمر واعیونی هماله

ولک دلینی ما اشوف الدرب بیه نار

احترگ کل الجسد و اسهوله و اجباله

جاسم ثعلبی (الحسانی) 10/05/1394

01/08/2015