صلة الرحم

 

ابو اسعید هله فیک و الف نعمین

اشکر کل کلام ابشعر ودیته

من یوم اتحدنه او صرنه منصورین

حبکم بل گلب مکتوب فهمیته

ابو مهدی جسر الکم سنه او سنتین

ما طخنی الزمان ابعرفه طخیته

انتم اخوتی یا سلوتی الطیبین

هل معروف عطور ابورد شمیته

ادری اخوانی مثل الگمر معروفین

قصن اشجارهم بل گلب شتلیته

عَدّی لل صدیق او صیر اله احزامین

احزام الخوه او ثانی ابنظم بیته

باوع من بُعد عدّل کلامک زین

الانس بل طبع عند الغیر سرّیته

تخلّق لل عمام او حط لک السانین

السان ایجره و الاخر التربیته

لتعادی اخوک او حطه وسط العین

درب الخبث بل دلال سدّیته

ابدی و انشد و ارسل رساله الشین

لتکرهه او تگول افلان ملّیته

احسن گعده لل ضاف العمر عمرین

یگعد وی عمامه او بخته او صیته

العمام اترید طراد ابخشب من تین

والقاید علی ظهره حمل نیته

یحصل بل عمام ابخشمه صم دمّین

ما یقبل نصیحه ابعگلی دفنیته

طریق الخوه واضح کله دین ابدین

او کل زین العمام ابورد شمیته

اذکر بل کتب مذکور ذات البین

حرام اعلیک لفظ ما جانی ما جیته

صلت رحمک فروع الدین کل یومین

دگ باب السلامه او مرضه داویته

 

من الشاعر جاسم امحمد الجبیره الحسّانی الساری

21/01/1391

 

خائن الخوة

یلّی خنت الخوه وین المرجله

اتحزمت بحزام شرک لل فله

 

اتحزمت و اتصیح یا ثار المضی

جمعّت شبانها ابدار القضی

بل کذب و المکر منشار ابفضاء

فردشت بل غیبه میة عایله

 

اتصطر ابحچیک او تلمض لل قریب

چای حار اتشربه ابلیه نصیب

فکر الباچر مماتک یا غریب

حضر الرگبه الچوی المنقله

 

شایب او ابیض صفه شعرک یخوی

بل لجاجه سایر ابدربک یبوی

فاتنتهه ازغار واکبار او تموی

لازمه ازنود التفگ و امچیله

 

نوبه تربث نوبه تفرض یا لعین

اتطرطر ابطن البرگ تعرض حنین

جوز من هل فتن لا تگرض معین

هل عمر خلص شطاره ابمهزله

 

ناس تعبانه و اتصطر الهم کذب

اتشرب ابخابط او توصفهم عذب

ما تخاف الوکت دایم منگلب

سیل هادر تغرگ انته ابسنبله

 

لابس العار او تسن بس بل عداء

وجهک امحبب او رجلک بل نداء

حیف ربک صانعک چن گرگده

طولک او عرضک شبیه الچندله

 

ولک طشرت الحموله والعرب

شاب راسک ملک موتک هل گرب

واگف اگبالک او بل برگه سرب

حاط حبله ابعصی الک علطاوله

 

والله ملینه او تعبنه ابفکرتک

العن اباها و امهه الولدتک

عافت المستحی سبهه الجابتک

یوم اسود صرت بیه کل البله

 

الله و اکبر هل خبث شتت اعیال

انترست المگبره بجثاث الاطفال

اتیتمت الاف و انطردت اشبال

هل فتن گصص رگاب ابمنجله

 

اتعدت اسنین او ترکت الی یبیک

من شراک او شاورک من یشتریک

ترضی بل غیبه یجد من یعتریک

حتما اتطوف الحچی واتلملمه

 

لو تعصب لو تدگ تلطم سدور

لو یبخر فمک نشرات البخور

بایع الخوه ابشدات الزهور

طامع ابدنیاک شرک حمّله

 

الله یلعن کل نحیس البل عمام

الله یخزی کل فریس الماینام

الله یحرم جنته بس لل فهام

نار مشتعله اعلی جثته المایله

 

تدری انه اویاک قصدی و افتهم

جیت اشد ویاک عهدی و انتعم

جاک عزراییل سندی ینتقم

جوز من النمنمه و البلبله

 

من الشاعر جاسم امحمد الجبیره (الحسّانی) الساری

18/01/1391

 

لیش تدلل علیه / چرا عشوه می کنی

ارد انشدک یا اذیه ، لیش تدلل علیه

بل رسایل عذبتنه ، اشعارنه ابصوره شفتنه

تدری انته محنتنه ، ننتظر منک هدیه

لیش تدلل علیه

لیش شرک هددانه ، حایط انصیص لگانه

بل مصایب خبرانه ، صرهه بگلیبک وصیه

لیش تدلل علیه

مره مره او زاحمتنه ، شاعر او ماهر شفتنه

بل تهایم کصرتنه ، جوز لرسلک تحیه

لیش تدلل علیه

عاتبیناک ابکرامه ، سالمیناک ابعلامه

خسریناک ابغرامه ، سهل ادروب الخویه

لیش تدلل علیه

سامحیتک و انت تلعی ، باوسیتک و انت نتعی

طفّه نار اچلای شمعی ، ناری بگلیبک خطیه

لیش تدلل علیه

اگله جوز ایگلی کیفه ، لیش تحتچ بل صریفه

طمعی والعایز تضیفه ، هذا طبع البربریه

لیش تدلل علیه

معنی :

چرا عشوه می کنی

از تو می پرسم ستمگر ، چرا عشوه می کنی

صد پیام ارسال کردی ، شعر ما سریال کردی

تو مرا اهمال کردی ، هدیه کو دم نزنی

چرا عشوه می کنی

چرا بد خلق و شروری ، شخص کم باری و دوری

در مصیبت ها چو موری ، بر درخت ظالمی

چرا عشوه می کنی

بارها تهدید گشتم ، شاعر و ماهر به دستم

تهمتت بر دل نبستم ، دست بر دار از منی

چرا عشوه می کنی

التماست کرده بودم ، با سلامی خوانده بودم

چک از احوالت نمودم ، آسان کن برادری

چرا عشوه می کنی

تو را در بخشش گشودم ، از سیلی دستت کبودم

خواب رفته شمع جودم ، در آتش و درد و غمی

چرا عشوه می کنی

گفتمت مشکل گذر را ، چرا جوییدی خطر را

طمع کاری نیست ما را ،  در دیار مبهمی

چرا عشوه می کنی

 

جاسم ثعلبی (حسّانی ) 18/01/1391

 

 

انت این انشد علیک / تو کجا پرسیده ام

 

 

انت وین انشد علیک

گلی وین انشد واجیک

 

سهرت گلبی ابجفاکم

اوحطمت روحی ابخفاکم

تدری ما اتحمل عداکم

بعد روحی شلی بیک

انت وین انشد علیک

 

رحت والدمعه خفیه

ابکاس شربیت المنیه

والله صدقتکم اذیه

ابسوگی نازل و اشتریک

انت وین انشد علیک

 

مده سهریت اللیالی

امعذب و شغلت بالی

تدری حبک عدنه غالی

انه اشبیدی اوبدیک

انت وین انشد علیک

 

گلبی قدمته هدیه

ابحبک اشربت المنیه

امعزتک تبغی هویه

روحی کل لحظه تبیک

انت وین انشد علیک

 

معنی :

 

تو کجا کوچیده ای

 

تو کجا پرسیده ام

هر کجا جوییده ام

 

در نبودت دل پریشان

جان و جسم و روح نالان

دشمنی هرگز نه چندان

ناگهان  خندیده ام

تو کجا پرسیده ام

 

رفتی با اشک نهانی

در جام عشق زندگانی

به خدا عشقت سنانی

در دلم بوسیده ام

تو کجا پرسیده ام

مدتی بیدار ماندم

در عذاب و زار ماندم

دانی عشقت در گرانی

بی تو دردی جسته ام

تو کجا پرسیده ام

 

دل خود را یاد بودی

نوشیده ام جام سرودی

دوستی هایت چه سودی

هر لحظه دل می جسته ام

تو کجا پرسیده ام

 

جاسم ثعلبی  (حسّانی) 17/1/1391

 

 

عبرن امن الریل / از ریل گذشتند

عبرن امن الریل واتعدن ابظهریه

یا نار الغضب گلبی بگت سعریه

یا نار الغضب گلبی بگت سعاره

جسمی انصاب یا هل ناس اورومی بگت محتاره

اوبیهن ............. اوشفتهه ام العیون سهاره

یا بیت الربت عنده اوسکنت یا ثنیه

کون اصیرن طیر و اندلهه ابیا لوا

مهی احرگت دلالی اوشعلته انبار الهوا

احلمت بل طیف گلبی من خدهه ارتوا

استلت گالولی تسکن بل حمیدیه

تسکن بل حمیدیه اعبور الجسر صفحه یمین

بس اهلمه ایهود ماعدهم یقین

احرگو گلبی ابخشفهم ابد ماعدهم گلب الحنین

او خدهه اتگول سیاره اوتشتعل ضیه

خدهه اتگول سیاره مرور اوتشتعل الساید

اوما توگف السیاره ابدربهه او لاتشتعل واید

والیصد لعیونهه ایطیح اعلی الارض باید

و یصیح الله و اکبر هل بلوا اشلفت لیه

بلوا اومن اسمهه الناس مختله

کتلنی ابنظرت اعیونه

الحواجب سود و الراس ابضفر حنه

عساها ادیار اهلچن سود

 کفر کل دین ماعدچن

ولااخصچن من المعبود

 

معنی :

از ریل گذشتند

در هوای گرم از راهی گذشتند

آتش درد و غمی و آهی گذشتند

آتش دردم به دل آتش گشود

جسم نالانم به حیرت در نمود

در میان آهوان چشم درشت

در کدام کوی و دیاری دل بشست

کاش پروازی کنم جویم تو را

سوخت دل را چه کنم پویم تو را

خواب دیدم دل ز لب پوید نوا

زار پرسیدم همان جوید دوا

در همان جا در سکونت پشت پل

از یهودان خانواده نشت دل

سوخت قلبم در فراقش اینچنین

لب زده تورم به مهتابش کمین

نور ماشینِ پلیسی داشته

هر صدایش بوق زن برداشته

چشم در نورش به کوری می زند

با صدای ای خدا حوری نهد

وای ای مردم همه مختل شدند

چشم زیبایش برام معضل شدند

تار ابرویی و سر پوشد حنا

از دیارش جان می نوشد صفا

کشتی دل با آن نگاه و دیده ات

کفر ورزیدی و غم در خوانده ات

 

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/1/1391

 

 

 

انذار/ هشدار

موظلم قتل النفس من غیر ثار

موظلم کصر القصن من هل الشجار

لاتنام اللیل لا صوم اوصلاه

لا تظاهر دوم لا نوم و زکاه

راح لل حج عاف  کل گوم ابهواه

تاه رایک مای صافی ابهل الانهار

الطبیعه اترید حب و مرحمه

النظافه واجبه الکل مسمه

جمع المازاد والقی سمسمه

الجمال اینورما یه ابهل ابار

کل شی بل عالم خلق رب الجلیل

من شجر و اورود و ازروع او نخیل

ربی نظف هل شجر من النحیل

حضر المازاد ظرفه ابهل اسفار

لاتروب المای لاتخبط صفاه

یاجد العطشان یشرب من ضماه

مای صافی یغسل الگلب ابمناه

ذکره بل قرآن  سوره و الاخبار

عبث لاتعبث یخی تکصر جزاز

ترش مکصوره علی درب البراز

یأتی شیخ اوطفل یسحق هل مزاز

استحی امن الرب یخی مو عار عار

لاتکذب حتی لو تشغی ابشغی

اکبر اذنوبک ترا تبذل رقی

ماغفر لک ربک الیوم النهی

لاتدّخل جسمک ابعد نار نار

اذا طالب لل سعاده و النجاح

صلی اوصوم اوابذکر یوم الفلاح

حاسبوا هل نفس کل لیلک مراح

ما تحسب هل عمر چن طار طار

صون بختک بالک اتبیعه ابریال

الباع بخته تایه ابدرب الضلال

هل بخت غالی و لا مثله مثال

الحفظ بخته بل بحار او سار سار

لاتعیب الناس عیبک سدده

العابک ابظلمه بخلاقک مدده

اتعده عیبه واجبک لاتحمده

علمه الاخلاق تدری شار شار

 

معنی:

هشدار

قتل نفسی عار شد در کوله بار

ظلم باشد شاخه بشکستن به زار

 

شب و بیخوابی و روزه و دعا

در تظاهر نیستی واجب نما

حج برو با دوری از نفس و هوا

یاد با آن گشتنت در آن انهار

 

در طبیعت عشق و رحمت خواسته

در نظافت واجب و آراسته

جمع کرده گر چنانکه باخته

نو روز زیبایی درخشد در دیار

 

هر چه در عالم از آن رب جلیل

از درخت و سبزه و برگ و نخیل

پاک گردیده خدا در یک دلیل

جمع کن مازاد را در هر سفر

 

آب را گل نکن ای آدم بدان

تشنه یابی نوش جانی در جهان

آب صاف شوریده قلبی در نهان

ذکر آن قرآن نوشته در اخبار

 

شیشه نشکن در طریق ای موذیان

در سر راه دگر خوابیده جان

پیر و کودک سر زند از این خزان

کو خجالت از خدا پس عار عار

 

از دوغگویی گذر در دور باش

از گناهی برحذر سر گور باش

سختی غفران آن محصور کاش

در کمند آن نرو چون تار تار

 

اگر پیگرد سعادت و نجاح

در نماز و روزه ات دانی فلاح

بررسی از هر حسابی در سماح

چشم می بندی ببینی عمر خوار

 

با خدا باش و پی رشوه نرو

بی خدا گم گشته و گشنه نشو

راه آن قرآن و هر گز دور نشو

یاد او گردابها شد تار ومار

 

عیب گویی خصلت بد گونه است

هر که گوید خوی خود بد چونه است

بگذری از آن بدان بد لونه است

یاد باد اخلاق نیکو یار دار

 

جاسم ثعلبی (حسّانی)  16/01/1391

 

 

ربیتک / بزرگت کردم

من انت اصغیر ربیتک

علی صدری کبرت ابگلبی حطیتک

زحفت ازحوف واعلی العشگ دلیتک

تناغی اویای اشوفک مبتسم جیتک

بدروب الفرح مشتاق مشیتک

خطر هتک الزمان ابروحی ضمیتک

واذا غابت شمسکم شعت انواری

واذا صوتک تعب بل عین نادیتک

اسنین اویاک مسجون ابطن بیتک

ما اگدر اعوفک زهرتی ویاک

وکت روحک امسکنه ابعطری دفیتک

تذکر لحظه الی تایه ابدنیاک

مالوم الفکر بشواقی خاویتک

قسّلتک بلفرح و ابنوحی داویتک

و ابریجی ابحلاه الصدقه اسگیتک

سهرت اویاک لیلی او کل نهاری ارکاض

بل بلعوم حدر الحنچ شمیتک

بعد هذا الدلال او هاذ تعبی اویاک

تتعده علیه اتگول ملیتک

ارید اربای یا خاین صقط صیتک

 

معنی:

بزرگت کردم

تو از نوزادی گونه پرورش کردم

در آغوشم تنت پویا درون قلب و دل کردم

تو را با خیز و بر پشتم به عشقی ناز سر کردم

بناز ای دوست سویت شاد رو کردم

به شاخه های هر شادی تو را بردم

زمانه چون گذشت ای یار به جانم فدا کردم

اگر خورشید زیبایت به غم رفته ، به نورم روشنت کردم

اگر خسته نوایی را ، به راز چشم صدات کردم

چو زندانی درون کلبه ی قلبت ، که مدت ها به طی کردم

تو را من دوست می دارم ، و از ترکت عزا دارم ، گل یاسم

اگر جانت به نم رفته ، به عطر خویش بخشکانم

یادت آمده روزی که در گم موی مژگانم

ترشیدی چنان با مهر جا کردم به میهمانم

تو را از سر به پا را دوش تن دادم

آب عاشقی شیرین دوستی ها سقا کردم

شب و روزی و بیخوابی، کشیدم خسته بر گشتم

به زیر گردن و چانه تو را شم بوسه ها کردم

بعد از این همه خدمت و سختی ها

چرا بی حرمتی کردی ، و می گویی نمی خوامت

گل پرورده ام می خوام ، ای خاین در وفادارت

 

جاسم ثعلبی (حسّانی ) 16/01/1391

 

 

 

جاء الربیع/ بهار آمد

جاء الربیع

وغرسوا حبتی بارضٍ

باردة المزاج

و نبتن عروقی و التمسن التراب

و جذبن الجمال و القوه

فزیت مبتسماً

رایت الدنیا بوسعها

و تخیلت المحیط منتظما

علی جرف نهرٍ

صافی المزاج

و الشجار تبتلعهُ

مملوةَ بل اثمار الذیذه

و الشمس تنور فی الافق

جنة الدنیا بفردوسها

و البلابل تقرد علی الاشجار

و الطیور تقفز باجنحتها

والغزلان ترد بشرب الماء البارد

کبرت جثتی

و فاحت عطوری

بنسیم وردة الحیاة

ابتسمتُ قبل الممات

هنا مدینة العذاب

دنیای تبارک لی بقدومی

کن واثقاً و سموحاً

کن عالماً و عطوفاً

هنا آخر حیاتی

معنی:

بهار آمد

دانه ام در دشتی کاشته

در سرزمین یخبندان

ریشه هایم در آمده

ذره های خاک را بوسیدم

زیبایی و قدرت یافتم

خنده رو بیدار شدم

دنیا را دیدم با این همه وسعت

دور تا دورم منظم

در کنار رودخانه ای

صاف و زلال

در اطراف درختان

پر از میوه های آبدار

و خورشید در افق نورانی

بهشتی فردوس این دنیا

بلبلان می خوانند سرود ی بر درختچه ها

و پرندگان بال می زدند و می رقصیدند

آهوان در کنار ساحل رود رفع عطش

ساقه ام بزرگ شده

و معطر شده ام و پخشیده ام

در نسیم گل زندگی

قهقه ای قبل از مرگ

اینجا شهر درد است

با خوشامدگویی دنیا

هوشیار باش و بخشنده

دانا و انعطاف پذیر

اینجا پایان زندگی من است

 

جاسم ثعلبی (حسّّانی) 15/01/1391