حرب سوریا / جنگِ سوریه ( عربی و فارسی)
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; text-align:center; line-height:150%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
حرب سوریا / جنگِ سوریه ( عربی و فارسی)
حزنت اعلی الصدق و السهّر احباب
یلومونی الربع و اهل الحمـــــــیه
سموم الغدر طحنت جسم الاطفال
او بگت دار الفرح سوده او ردیه
***
انهدر دم الحلال ابسیف الاشـــــرار
صبغ ارض و السماء کر السلاطــین
او غرگ بستان اهلنه الیمطر اعطور
انترس بحفور مدفونه ابجثامیــن
***
ما ندری السبب و البایگ النــوگ
طمس صوت الحقیقه او یا هو یلگاه
اضباع الشر تهلهل و الگمر فـوگ
الشمس دینار صارت والوکت جاه
***
اطفال او نسه ماتوا تحت الارکام
ابکیماوی انضرب بیت اهل الاجواد
مثل رش المطر واتزوهر الـناس
لا ناجی حضر قط والظــلم زاد
***
طرحه اصبحت چن مرسومه بخطوط
ترف عین او رجل وامسافره المـــوت
الناس امدهوره و العالم انــــــــیام
النجات ابیا درب و انوصفه بس کوت
***
دخان او مطر واطواب والـــــــــــدان
او طیاییر التحومی او تضرب احساس
بعد ما جای موعد قبــض الارواح
القنابل کلمطر تسقط علی الناس
***
العنده ابخیر سافر بلفضاء او طار
ذهب و اعیاله تبراله او تماسیه
او ضل ابن الفقیر الفاقد انقود
حطب للدان و النار التمس بیه
***
او بگه بلمعرکه ذاک ابن الفـلول
حطب للنار یرمی ابندقیــــــــه
الراتب فوگ واعیاله التشم طیب
القتل عنده فخر حب او هویه
***
تعده الخطر خط احمر ضرب بیه
نظام الجور طوّل بلثنــــــــــیه
اذا شعبک زعل منّک یـمسکین
اتکتّر بلستر واطرد منیّـــــــه
***
بعد بسّک حکمت الدهر مــرّات
ابوک او انته دمّرت الصلح لیــش
اذا شعبک یقرر انت مطــــرود
آنه وی صدیقک ننحسب بیش
***
اخذ کومت حلال او جفّی لبعـــــید
سلّم للدهر مارادک اللیـــــــــوم
کثیره قبلک الما گدرت الــــناس
الشعب مثل الجبل صامد یمیشوم
***
رجاء اختم حروب او اســتر الخیر
بعد لا تشعل الدیره ابحــــدودک
کفا للمات عندک وانته مسئـول
لا تبدا حرب ثالث جــــنودک
***
ما احب الظلم و الفسق والجــــور
و لا احب الذی ممزوگه عیــــــنه
الناس اتشوف صولات الکدر بیک
ولک بسّک یبن بترا الحنــینه
***
ابوک امعزب او عزّب للیهــــــــــود
او هدا گاع الدلال البیهه اهلــــــــــنه
السواری اهناک تحت الفشگ و ادان
و انت اترید تگطع کل نسلـــــــنه
***
اشکثر عندک صواریخ او سم او دان
تذکر من هجم ذاک ابن صهـــــیون
سکّتت او لا برمت ابکلمه للجاک
تظم النار للکلهم یصلّــــــــــون
***
تذکر یوم اخوک امکسر او جاک
طلب منّک و لا چنّک تفهـــــمه
تکرم بیه اخیک للدهر لیـــش
تلزمه او داخل البیتک تسلــمه
***
معنی:
دلم می نالد از یار خطا کــار
مرا دیوانه کرده در جفایش
سموم دهر تن ها را چه ها کرد
به دام انداخت قلبِ دلربایش
***
چرا خونین شده جسم شرف را
به خون آلوده کردند پادشاهان
به زیر سیل رفته باغِ خوش عطر
پر از غصّه شده در فقر و جدان
***
چه کس بیداد کرده در طی دهر
حقیقت خواب رفته در کمینی
همین گرگان عَلَم کردند زمهتاب
به روز آمد نمای هر حزینــی
***
زنان با کودکان آواره مردنـــــــد
به شیمیایی زدند خانه ی بخشش
چه زهر آگین کرده مستــــی دل
کمک هر گز نبوده ظلم و جنبش
***
زمین خیزان نقّاش فلک گشت
و لرزش در جسد مشهودِ دردی
چو مرغان دام رفته تور صیّاد
منادی نیست شهرم کوی سردی
***
گلوله بارشش ماننــــــــد باران
هواپیمای جنگی زوزه کردنـــــد
سرانِ سال خورده مانده در تاب
شرار از آسمان دلسوزه کردند
***
غنی از داشتن ها زد به پــرواز
به همراهِ عیالش خوش سفر دید
همانا مستمند و بی کسی ماند
تو آتش خرمنی گشته و پاشید
***
به آتشبار کشته عالمی جــــان
تفنگش مرگ می بارد ز رشتــــه
حقوقش با طلا هموزن یک عشق
به کشتن ها دلش معتاد گشــته
***
خطر در ظفر گم گشته پریشــــان
نظامِ جنگ بهبودی نـــــــــــــدارد
چنان فهمیده مردم خسته از جور
تکبّر جای خوشنودی نـــــدارد
***
به بن بستی رسیدی ای جگر ســـــــوز
به زورِ نیزه صلحی در طلب نیســــت
اگر مردم مرامِ دیگری جســـــــــت
به خون آشام نشستن در حلب نیست
***
ببر از مال و زر بهر صفایت
زمانه تار کرده سر نوشتــت
طنینِ مردمان لرزانده صد کوه
برو بگذر زعشقی در بهشتت
***
تمنّا می کنم خاموش کن جنگ
گلستان تابِ جوشیدن نـــدارد
کفایت کن هزاران مرده در دار
بخوابان تیر خندیدن ندارد
***
دلم از ظلم و غم نالیده در جنگ
تو جنگِ گرم دشمن زار دیدم
به همراهِ عیال آواره شد قلب
ختامش کن منم دردش کشیدم
***
پدر مهمان نوازی کرده دشمن
هدیه داد روزی سر زمینـــی
امیران یهود جولان خزان دید
تو با ارواحِ مردم گل نچینی
***
هزاران موشک انداز و هزار توپ
نزد روزی کلاه از موی دشمـــن
سکوتت زار مانده مثل خویشان
نکش آتشکده بر قلبِ مسکــن
***
برادر وار فریادش انا الحـــــــــــــق
حماسه آفریده در جــــــــــــوارت
فلسطین تاب خورد در دیگِ جوشان
و تو خوشحال ماندی در مـــــزارت
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/06/1392
الشاعر جاسم ثعلبی ملقب ب (الحسّانی) والدی محمد جابر الحسان سلیماوی ساری الاصل و النسب ولدت فی قریة العمه من توابع مدینة الخفاجیه قاطع شط النیسان موالید اول ربیع 1981 نشات فی القریه و قروی و احب الریف و اطواره المدهشه و تعلمت ما تعلمت تبعد قریتی عن هور الحویزه بضع کیلو مترات ثم بسبب نشوب حرب هاجرت مع العایله الی رامز ثم الی مدینة الاهواز قرات فی القریه الی خامس ابتدایی و فی الخفاجیه الی دیپلم بفرع الثقافه و الادب اخذت رتبة بکلاریوس فی مدینة الاهواز ثم عملت مدرس و و بعد ذلک تقاعدت و فی الحال الحاضر امارس الشعر و الادب و کل ما اراه ارسمه فی لمحه ادبیه و الحمد لله رب العالمین علی ما اعطانی من موهبه و توفیق و اشکر ممن ساعدنی علی نشر و طبع کتبی و اشکر القاری و القاریه علی بذل وقتهم لتحمل شرار نبذات اشعاری و الشکر لکم واصل. داعیکم جاسم ثعلبی (الحسّانی)